Dziurawiec (Hypericum perforatum) to pospolita roślina naszych łąk. Jej żółte kwiatki, które pojawiają się pod koniec czerwca, są powszechnie znane. Kwiaty po roztarciu wydzielają czerwony sok, stąd ludowe nazwy: krew św. Jana, ziele świętojańskie. Polska nazwa „dziurawiec” to wynik obserwacji liści, które mają małe zbiorniczki olejku eterycznego tworzące jaśniejsze, prześwitujące punkty.
Napary z dziurawca działają spazmolitycznie i ściągająco, a więc korzystnie w przypadku bólów żołądka, przy skurczach jelit. Spazmolityczne działanie na mięśnie gładkie ułatwia przepływ żółci do dwunastnicy. Dlatego też ziele dziurawca wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych stosowanych w leczeniu zaburzeń trawiennych, pomocnych przy uczuciu dyskomfortu i objawach niestrawności.
Korzystny wpływ dziurawca wynikający z badań psychoaktywności polega na zmniejszeniu uczucia zmęczenia i niechęci do pracy, poprawie snu, lepszej zdolności koncentracji. Preparaty z dziurawca korzystnie podziałają u osób bardzo intensywnie pracujących, w stanach wyczerpania psychicznego i umysłowego. Należy pamiętać, że jeśli po 2 tygodniach stosowania objawy nie mijają, należy zgłosić się do lekarza.
Według wielu badań wyciąg z ziela dziurawca może być pomocny w terapii stanów depresyjnych oraz depresji o łagodnym i umiarkowanym nasileniu. Wyciąg z dziurawca ma działanie uspokajające. Może sprawdzić się w pomocniczym leczeniu nerwic i stanów lękowych. Znajduje również zastosowanie w łagodzeniu dolegliwości natury psychicznej u kobiet w okresie menopauzy, a także zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Skład: 100% ziele dziurawca (Hypericum perforatum)
Stosowanie
Do przygotowywania herbatek i naparów.
Napar z dziurawca
Łyżeczkę suszonego ziela dziurawca należy zalać 200 ml wrzącej wody, a następnie odstawić pod przykryciem na około 10 minut. Tak przygotowany napar można spożywać kilka razy dziennie.
Sposób przechowywania
Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu
Uwagi
Podczas przyjmowania preparatów zawierających hiperycynę trzeba unikać przebywania na słońcu. Nie należy ich łączyć z innymi lekami przeciwdepresyjnymi. Wyciągi z dziurawca mają bardzo niską toksyczność i mogą być stosowane przez długi okres. Stosowanie wyciągów z dziurawca ze względu na jego działanie fotouczulające jest przeciwwskazane u osób: z jasną karnacją, wrażliwych na światło, z widocznymi zmianami chorobowymi na skórze.
Wyciągi z dziurawca mogą wpływać na metabolizm leków i odwracać ich działanie. Jeśli zatem planujesz przyjmowanie preparatów zawierających wyciągi z dziurawca, poinformuj o tym lekarza bądź skonsultuj się z farmaceutą.