Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) zwany też mleczem, dmuchawcem, wilczym zębem, rośnie na łąkach, miedzach, nieużytkach, trawnikach, polach i przydróżkach. Występuje w Azji, obu Amerykach oraz w Europie. Niewiele osób wie, że ta roślina ma moc uzdrawiania! Mniszek lekarski ma wiele właściwości leczniczych, dzięki którym znalazł zastosowanie w medycynie naturalnej. Mniszek ma m.in. właściwości przeciwcukrzycowe i potencjalne przeciwnowotworowe, wspiera też pracę wątroby.

Do celów leczniczych zbiera się jesienią korzenie roślin starszych, wykopując je z ziemi, myje, usuwa części nadziemne i suszy w suszarni ogrzewanej lub w warunkach naturalnych. Tak otrzymuje się korzeń mniszka pospolitego. Na wiosnę, gdy roślina wytworzy rozetę liści i wykształci pędy z koszyczkami kwiatowymi w stanie pąków, ścina się całą część nadziemną i suszy w cieniu i przewiewie. Otrzymuje się ziele mniszka pospolitego. Jeżeli po zbiorze ziela odrzucimy pędy kwiatowe, to otrzymamy po wysuszeniu liście mniszka pospolitego. W okresie kwitnienia zbiera się również całe rozkwitające koszyczki kwiatowe, które po wysuszeniu w cieniu i przewiewie dają kolejny surowiec – kwiat mniszka pospolitego.

Właściwości zdrowotne mniszka są bardzo liczne ze względu na zawartość witamin i minerałów. Jest bogaty w witaminę C, A, D, witaminy z grupy B oraz minerały takie jak: żelazo, potas, krzem i magnez. Dodatkowo zawiera przeciwutleniacze i flawonoidy. Zawarte w mniszku substancje mają cały szereg działania: zwiększają wydalanie moczu przy jednoczesnej dezynfekcji układu moczowego, minimalizuje powstawanie zaparć, działa żółciopędnie. Mniszek wspomaga pracę wątroby, a także ją oczyszcza, wpływa na usuwanie toksyn z organizmu oraz pobudza apetyt i ułatwia trawienie. Dobrze wpływa na pracę nerek, ma działanie przeciwskurczowe; zapobiega powstaniu kamieni w pęcherzyku żółciowym. Co ciekawe zawarta w nim inulina obniża poziom cukru we krwi i obniża poziom łaknienia. Zastosowanie mniszka w leczeniu ran może przyspieszyć ich gojenie, zwalcza także brodawki i kurzajki.

Mniszek lekarski ma korzystny wpływ na zdrowie cukrzyków i osób dbających o linię. Zawarta w soku mniszka inulina nie jest trawiona w układzie pokarmowym człowieka, działa jak naturalny probiotyk (substancja wspomagająca rozwój korzystnych dla zdrowia szczepów bakteryjnych), ma niski indeks glikemiczny. Dodatkowo inulina obniża poziom cukru we krwi i obniża poziom łaknienia.

Skład: 100% korzeń mniszka (Taraxacum officinale)

Stosowanie

Do przygotowywania herbatek, naparów, odwarów.

W kuchni wykorzystujemy listki mniszka, które są cennym źródłem witamin i soli mineralnych. Zawierają dużo błonnika, wapnia i witaminy A. Zbieramy je wyłącznie z daleka od szos i fabryk. Można dodawać je do sałatek, zup, zapiekanek. Mniszka robi się również wino, nalewki, napary i odwary. Do celów spożywczych wykorzystuje się zarówno kwiaty, liście jak i korzeń rośliny.

Odwar z korzenia mniszka

Odwar z korzeni mniszka sporządza się dodając do 0,5 litra gotującej się wody dwie łyżki rozdrobnionych korzeni. Wodę gotujemy dalej na małym ogniu pod przykryciem przez 10 minut. Po ostygnięciu odwar należy przecedzić. Odwar z korzenia mlecza pije się 2-3 razy dziennie przed jedzeniem jako środek ułatwiający: trawienie, żółciopędny, odtruwający, moczopędny.

Sposób przechowywania

Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu.

Uwagi

Mniszek lekarski ze względu na obecność substancji goryczkowych może powodować dolegliwości żołądkowe i nadkwasotę. Dodatkowo u osób szczególnie wrażliwych może doprowadzić do reakcji alergicznych objawiających się m. in. wysypką. Przeciwwskazaniem do stosowania mniszka lekarskiego są choroby nerek, niedrożność i kamica dróg żółciowych, a także ropniak pęcherzyka żółciowego. Osoby z chorobą wrzodową i nadkwasotą również nie powinny ich stosować. Jak każdy surowiec roślinny mniszek może powodować interakcje z lekami, dlatego zanim go użyjesz warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą